کربناسیون و پتانسیل خوردگی میلگرد در بتن متخلخل

بتن متخلخل به دلیل ویژگی‌های صوتی و آب‌گریزی، در موارد زیادی مانند روسازی‌ها، پانل‌های مسلح، و غیره کاربرد دارد. در این پژوهش، خواص مکانیکی و دوام بتن متخلخل و فولاد مدفون در آن در برابر خوردگی بررسی شده است. کاربرد ترکیبات آب‌گریز در مخلوط نیز در برخی طرح‌های اختلاط در نظر گرفته شده است. از نتایج آزمایش‌ها مشخص شده است که مخلوط‌های بتن متخلخل مورد مطالعه در این پژوهش به واسطه‌ی ساختار متخلخل آن، حساسیت زیادی به کربناسیون داشته‌اند، زیرا گاز دی‌اکسیدکربن به سهولت می‌تواند وارد اعماق زیاد بتن شود. کاربرد مواد افزودنی آب‌گریز، اگرچه تأثیر چندانی در ساختار بتن متخلخل ندارند، اما می‌توانند روند کربناسیون بتن را کُند کنند. همچنین مشخص شده است که استفاده از مواد آب‌گریز می‌تواند با کاهش خاصیت چسبندگی بین آب و جداره‌ی لوله‌های مویینه، ضریب جذب مویینه‌ی آب را نیز کاهش دهد. لذا احتمال وجود آب، که یکی از الزامات ایجاد خوردگی میلگرد است، نیز کاهش می‌یابد. از طرف دیگر، مشخص شده است که رابطه‌ی خطی بین ضریب جذب مویینه و پتانسیل خوردگی در بتن متخلخل برقرار است. به‌عبارت دیگر، کاهش ضریب جذب مویینه می‌تواند موجب کاهش پتانسیل خوردگی میلگرد موجود در بتن متخلخل شود.